Συνήθως το πρώτο πράγμα που αλλάζουμε σε μια ανακαίνιση είναι ο χρωματισμός. Έχοντας κατά νου πάντα ότι η ανακαίνιση στοχεύει στην διάθεση και την ανάπτυξη του παιδιού μας, προσπαθούμε να επιλέξουμε χρωματισμούς που να δινουν ζωντάνια από την μια, αλλά να μην προκαλούν και υπερδιεργεση από την άλλη. Για παράδειγμα αποφύγετε καλύτερα την επιλογή του κόκκινου. Δημιουργεί εγρήγορση στους παλμούς της καρδιάς και ανεβάζει την πίεση, οπότε το αποφεύγουμε σε σπίτια που βρίσκονται υπερενεργητικά και νευρικά παιδιά. Το πράσινο σε αντίθεση με το κόκκινο και το κίτρινο, ρίχνει τους τόνους, καλμάρει τα νεύρα και χαλαρώνει, αφού πρόκειται για το ηπιότερο χρώμα. Για αυτό τον λόγο, χρησιμοποιείται και στους σχολικούς πίνακες.
Εκτός από την παράμετρο του χρώματος ας λάβουμε υπόψη και το θέμα, γύρω από οποίο θα στηθεί το σκηνικό του παιδικού δωματίου. Συζητήστε με το παιδί για να μάθετε τι του αρέσει. Αν μπορεί να αποφασίσει, βοηθήστε το, προτείνοντας εσείς θέματα για να επιλέξει οδηγώντας το έτσι σε μια βέλτιστη επιλογή. Λύσεις και ιδέες υπάρχουν πολλές.
